Dziekan i Rada WIEA UZ zawiadamiają o publicznej obronie rozprawy doktorskiej mgra inż. Piotra Witczaka, która odbędzie się w dniu 5 grudnia 2018 roku o godzinie 10:30 w budynku A-2, sala 6A.
 Zawiadomienie.pdf | [ ] | 54 kB |
W konkursie MINIATURA 2 grant w wysokości 16 170 zł otrzymał dr inż. Łukasz Paweł Sobolewski z Wydziału Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki UZ na wyjazd konferencyjny związany z realizacją projektu: „Zastosowanie opracowanej procedury prognozowania do prognozowania krajowych skal czasu UTC(k) realizowanych w oparciu o masery wodorowe”.
Jak wyjaśnia autor projektu: „Podstawą do wyznaczania czasu lokalnego w poszczególnych krajach jest czas atomowy UTC przesunięty o całkowitą liczbę godzin, odpowiadającą lokalnej strefie czasowej. Praktyczna realizacja jednostki czasu oparta jest na zegarach atomowych. Takie ustalenia zapewniły gwarancję jednolitości systemów odmierzania czasu. Lokalne skale czasu, zwane czasem UTC(k), są fizycznymi realizacjami UTC przez Krajowe Instytuty Metrologiczne NMI. Polska Skala Czasu UTC(PL) jest lokalną realizacją uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC) i realizowana jest przez Główny Urząd Miar (GUM) w Warszawie. Stanowi ona podstawę do odtwarzania jednostek miar czasu i częstotliwości oraz wyznaczania czasu urzędowego w Polsce. Jednakże, aby zapewnić jak najlepszą dokładność skali UTC(PL) ze skalą UTC wymagane jest prognozowanie tejże skali. Dotychczasowe metody posiadały swoje wady, jak i zalety. Niestety nie umożliwiały osiągnięcia bardzo dobrej jakości prognozowania. Praca doktorska dotyczyła zastosowania sztucznych sieci neuronowych do prognozowania Polskiej Skali Czasu UTC(PL), która w tym okresie realizowana była w oparciu o pojedynczy, komercyjny cezowy zegar atomowy. Otrzymane wyniki dla sieci neuronowej typu GMDH dały dużo lepszą jakość prognozowania w stosunku do innych metod prognozowania. Wnioski wynikające z przeprowadzonych badań były podstawą do opracowania algorytmu, który określa procedurę prognozowania wartości odchyleń dla wybranych krajowych skal czasu (UTC(k)) z zastosowaniem sieci neuronowej typu GMDH.
Obecnie najlepsze Krajowe Instytuty Metrologiczne NMI realizują lokalne skale czasu UTC(k) w oparciu o masery wodorowe dodatkowo nadzorowane przez dane z pierwotnych wzorców czasu i częstotliwości (fontanny cezowe). Maser wodorowy charakteryzuje się odmiennymi właściwościami w stosunku do komercyjnych zegarów cezowych.
Celem badań będzie sprawdzenie opracowanej dotychczas procedury prognozowania wartości odchyleń w oparciu o sieci neuronowe typu GMDH lub jej modyfikacja pod kątem wykorzystania tej procedury dla skal czasu UTC(k) realizowanych w oparciu o masery wodorowe.
Planowane działanie naukowe ma stanowić wstęp do dalszych badań. Sprawdzenie możliwości zastosowania opracowanej procedury do prognozowania skali czasu UTC(k) realizowanych w oparciu o maser wodorowy nadzorowany przez fontannę cezową przyniesie wymierny efekt podczas prowadzenia badań nad sterowaniem Polską Skalą Czasu UTC(PL), która od 2018 roku jest realizowana przez maser wodorowy. W Obserwatorium Astrogeodynamicznym (AOS) w Borowcu została zainstalowana fontanna cezowa. Pomiędzy ośrodkiem AOS w Borowcu, a GUM w Warszawie istnieje połączenie światłowodowe, dzięki któremu możliwe będzie nadzorowanie zegara realizującego skalę UTC(PL) za pomocą fontanny cezowej znajdującej się w tym ośrodku.”
Przyznane w konkursie środki dr inż. Ł. Sobolewski przeznaczy na udział w konferencji zatytułowanej: „The Joint Conference of the IEEE International Frequency Control Symposium & European Frequency and Time Forum”. Odbędzie się ona w dniach 15 – 18 kwietnia 2019 w Orlando, Florida, USA. Dr inż. Ł. Sobolewski przygotowuje artykuł na tę konferencję i ma nadzieję, że zostanie on przyjęty przez jej organizatorów.
Grant w programie Miniatura 2 otrzymał również dr hab. inż. Remigiusz Wiśniewski, kierownik Zakładu Informatyki Stosowanej w Instytucie Inżynierii Elektrycznej Wydziału Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki Uniwersytetu Zielonogórskiego na realizację projektu „Modelowanie systemów cyber-fizycznych z zastosowaniem interpretowanej sieci Petriego — staż naukowy w UC Berkeley”. Środki finansowe w wysokości 28 930 zł zostaną wykorzystane na realizację stażu naukowego w Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, który odbędzie się na przełomie marca i kwietnia 2019 roku.
W ramach przyznanego grantu autor projektu planuje przeprowadzenie badań podstawowych pod kątem możliwości zastosowania interpretowanej sieci Petriego w modelowaniu systemów cyber-fizycznych (ang. Cyber-Physical Systems, CPS). Sieci Petriego umożliwiają graficzną reprezentację systemu, a ich największą zaletą jest uwzględnienie relacji współbieżności zachodzących w danym systemie. Dodatkowo, oferują szeroką gamę metod analizy i dekompozycji, wspomagających modelowanie oraz weryfikację projektowanego systemu.
Dr hab. inż. R. Wiśniewski planuje przeprowadzenie badań zorientowanych na opracowanie oraz zaadaptowanie istniejących metod modelowania, analizy oraz dekompozycji interpretowanej sieci Petriego do projektowania CPS. W tym celu odbędzie staż naukowy w Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (ang. University of California, Berkeley), u wybitnego specjalisty z zakresu systemów cyber-fizycznych, prof. Edwarda A. Lee. Planowany staż pozwoli zweryfikować rzeczywistą przydatność stosowania interpretowanych sieci Petriego w modelowaniu CPS.
Miło nam poinformować, że podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego 2018/2019 na Politechnice Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza, prof. dr hab. inż. Józef Korbicz z Wydziału Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki otrzymał medal „Zasłużonym dla Politechniki Rzeszowskiej”.
Jest to wyróżnienie honorowe obok doktoratu honoris causa, przyznawane przez Senat Politechniki Rzeszowskiej, a nadawane wybitnym pracownikom oraz osobom spoza uczelni szczególnie zasłużonym dla Politechniki Rzeszowskiej. Medal jest przyznawany od 1976 roku.
Serdecznie gratulujemy!
Biuro Współpracy z Zagranicą Uniwersytetu Zielonogórskiego uprzejmie informuje, że ruszyła rekrutacja dotycząca wyjazdów pracowników do krajów programu w roku akademickim 2018/2019 w ramach Erasmus+.
Pracownicy uczelni mają możliwość wyjazdu w celu:
Szczegółowe informacje dotyczące wyjazdów w ramach programu ERASMUS+ znajdują się pod adresem:
wyjazd dydaktyczny — http://www.erasmus.uz.zgora.pl/nauczyciele-akademiccy/
wyjazd szkoleniowy — http://www.erasmus.uz.zgora.pl/pracownicy-niedydaktyczni/
Zapraszamy serdecznie do udziału.
Miło nam poinformować, iż czasopismo International Journal of Applied Mathematics and Computer Science (AMCS) – www.amcs.uz.zgora.pl – indeksowane m.in. w bazie Clarivate Analytics uzyskało własnie za 2017 r. swój kolejny Impact Factor, wynoszący tym razem 1.694, oraz 5-letni Impact Factor o wartości 1.712. Czasopismo funkcjonuje na Wydziale Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki Uniwersytetu Zielonogórskiego od 1991 r.(od 1993 r. jest wydawane w języku angielskim jako kwartalnik międzynarodowy). Twórcą i redaktorem naczelnym AMCS jest prof. Józef Korbicz, a jego zastępcą – prof. Dariusz Uciński. Radę programową (59 osób) tworzą uznani naukowcy, w większości (60%) z uznanych zagranicznych ośrodków naukowych Europy, USA, Kanady, Chin, czy Japonii. W ostatnich latach liczba nadesłanych prac w każdym roku wynosi około 800, a poziom odrzutu po wstępnej ocenie zgłoszeń i minimum 3 recenzjach opracowanych przez naukowców z całego świata wynosi ok. 90%. Średnio w każdym numerze publikuje się około 15 prac – przykładowo w latach 2015 – 2016 opublikowano 134 artykuły, w tym 57% to prace autorów zagranicznych, 38% – autorów krajowych i 5% – autorów mieszanych. Od 2007 r. realizowana jest współpraca z międzynarodowym wydawnictwem czasopism elektronicznych De Gruyter, dzięki czemu dostęp do publikacji w formule Open Access jest bardzo szeroki, m.in. poprzez platformę Sciendo. Kwartalnik AMCS jest indeksowany przez kilkadziesiąt baz. 25-letnie istnienie AMCS na międzynarodowym rynku czasopism naukowych potwierdza jego stabilną pozycję i stanowi bardzo dobrą promocję nauki polskiej na świecie w zakresie automatyki, robotyki, informatyki i matematyki stosowanej.
Gratulujemy !!!
W połowie maja Narodowe Centrum Nauki ogłosiło wyniki czternastej edycji swoich najpopularniejszych konkursów OPUS i PRELUDIUM. Na realizację projektów badawczych naukowcom przyznano łącznie niemal 400 mln zł.
OPUS i PRELUDIUM to flagowe konkursy Narodowego Centrum Nauki. Od lat cieszą się one największym zainteresowaniem. W czternastej edycji polskim naukowcom przyznano dokładnie 397 576 609 zł. W obu konkursach złożono łącznie 3 122 wnioski, z czego do finansowania skierowano 669 projektów. Współczynnik sukcesu wyniósł ok. 21 proc.
W konkursie OPUS nie ma ograniczeń ze względu na staż badawczy czy posiadany stopień naukowy. W związku z tym w czternastej odsłonie konkursu spłynęło aż 1 968 wniosków. Do finansowania zostały zakwalifikowane 394 projekty, których autorzy otrzymają łącznie ponad 350 mln zł.
PRELUDIUM 14 adresowane było do osób, które nie posiadają jeszcze stopnia naukowego doktora. Tym razem początkujący naukowcy złożyli 1 154 wnioski, z których finansowanie w wysokości ponad 41 mln zł otrzymało 275 projektów
W konkursie PRELUDIUM 14 można było wnioskować o wyższe koszty pośrednie niż w poprzednich edycjach konkursu. Ich maksymalna wysokość została zwiększona do 40 proc. kosztów bezpośrednich, z wyłączeniem kosztów aparatury. Górny limit finansowania projektów badawczych wzrósł z 60 tys. zł do 70 tys. zł w przypadku projektów rocznych, z 120 tys. zł do 140 tys. zł w przypadku projektów dwuletnich oraz z 180 tys. zł do 210 tys. zł dla projektów, których okres realizacji wynosi trzy lata. Ponadto po raz pierwszy w konkursie PRELUDIUM 14 przyznane środki finansowe będą przekazywane beneficjentom jednorazowo, zaraz po podpisaniu umowy grantowej.
Listy rankingowe wszystkich projektów zakwalifikowanych do finansowania w konkursach OPUS 14 i PRELUDIUM 14 można sprawdzić na stronie Narodowego Centrum Nauki: http://ncn.gov.pl/aktualnosci/2018 – 05-15-wyniki-konkursow-opus-14-preludium-14 .
Wśród naukowców, którzy otrzymali granty znaleźli się: dr hab. inż. Wojciech Paszke, prof. UZ i prof. dr hab. inż. Marcin Witczak, obaj z Wydziału Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki UZ oraz mgr inż. Marta Nycz z Wydziału Mechanicznego UZ. Panowie zdobyli granty w konkursie OPUS 14 panel ST7, a Pani w konkursie PRELUDIUM 14, także w panelu ST7. Poniżej przedstawiamy streszczenia nagrodzonych projektów, przygotowane przez ich autorów.
Wojciech Paszke w Wuhan (Chiny). Fot. archiwum prywatne.
Dr hab. inż. Wojciech Paszke, prof. UZ jest kierownikiem projektu pt. „Metody oparte na uczeniu się zapewniające wysoką jakość sterowania odpornego”. Planowane nakłady na badania naukowe obejmują kwotę 776 800 zł. Projekt będzie realizowany przez 3 kolejne lata (2018 – 2021) wspólnie z naukowcami z Wielkiej Brytanii i Chin.
Przyjęte do finansowania przedsięwzięcie swym zakresem obejmuje badania nad schematami sterowania opartymi na uczeniu się, a jego głównym celem jest opracowanie nowych metod i algorytmów sterowania, które uwzględnią ograniczenia sensorów i elementów wykonawczych, ujmują złożoną, niepewną i nieprzewidywalnie zmieniającą się dynamikę układu oraz działają niezawodnie w obecności zakłóceń i szumów. Istotnym faktem jest to, że metody sterowania oparte na uczeniu się posiadają zdolność do uwzględnienia wszystkich tych efektów przy mniejszym poziomie wiedzy o dynamice układu. Oznacza to, iż najważniejszym wkładem tego projektu badawczego będzie rozwój metod opartych na uczeniu się, które mogą osiągnąć poziom wybranych wskaźników jakości sterowania. Jest on (poziom) często poza zasięgiem klasycznych metod sterowania korzystających głównie ze sprzężenia zwrotnego.
Jak powszechnie wiadomo, skuteczne zastosowanie sprzężenia zwrotnego, nawet gdy stosowane jest dodatkowo sterowanie wyprzedzające, zależy przede wszystkim od istniejącego poziomu niepewności układu lub systemu, ponieważ wysoka jakość sterowania zwiększa wymagania dotyczące modelowania układu. Zaletą proponowanego sterownia opartego na uczeniu się jest pozyskiwanie wiedzy o dynamice układu podczas jego pracy. Dzięki temu, jakość sterowania jest sukcesywnie poprawiana pomimo istniejącego poziomu niepewności. Co więcej, układy lub systemy, które są z natury trudne do modelowania i/lub sterowania klasycznymi metodami, mogą być skutecznie sterowane za pomocą metod opartych na uczeniu się. W związku z tym, niniejszy projekt ma na celu łączenie metodologii uczenia się ze współczesnymi i odpornymi strategiami sterowania, aby uwzględnić niepewność modeli układów i zaproponować reguły sterowania zapewniające wysoką jej jakość.
Prof. Marcin Witczak. Fot. archiwum prywatne.
Prof. dr hab. inż. Marcin Witczak reprezentuje zespół badawczy prowadzący projekt, pt. „Sterowanie długością życia złożonych systemów z zastosowaniem strategii estymacji uszkodzeń wielokrotnych”. Na realizację projektu otrzymano ze środków NCN dofinansowanie w wysokości 737 800 zł, które pozwoli głównie na finansowanie badań naukowych i biorących w nich udział młodych pracowników nauki. Badania w ramach projektu rozpoczną się jeszcze w tym roku i będą trwać do 2021 r.
Diagnostyka uszkodzeń i sterowanie tolerujące uszkodzenia wychodzą naprzeciw rosnącym wymaganiom nowoczesnych układów automatyki złożonych systemów. Dają możliwość wykrycia, lokalizacji i określenia rozmiaru uszkodzeń ich podsystemów zanim przerodzą się one w awarię, a następnie takie sterowanie układem, które będzie minimalizować skutki jego występowania przy zachowaniu określonych wymagań jakościowych odnośnie jego funkcjonowania. Kolejnym ważnym aspektem jest długość życia poszczególnych komponentów podsystemów, która ma decydujący wpływ na niezawodność całego złożonego sytemu. Niewłaściwa eksploatacja urządzeń wykonawczych podsystemów stowarzyszona z harmonogramowaniem funkcjonowania złożonego systemu może doprowadzić do ich przedwczesnej awarii. Jako remedium proponuje się ideę projektowania sterowania tolerującego uszkodzenia dla urządzeń wykonawczych podsystemów polegającą na użyciu nominalnego układu sterowania i odpowiedniej modyfikacji sterowania wszystkimi urządzeniami wykonawczymi (wliczając uszkodzone), kompensującego skutki powstałego uszkodzenia.
W obecnie stosowanych rozwiązaniach, układy diagnostyczne czujników projektuje się przy założeniu, że wszystkie urządzenia wykonawcze pracują poprawnie. Podobnie jest w przypadku diagnostyki urządzeń wykonawczych. W projekcie proponuje się eliminację tego założenia i rozpoczęcie pionierskich badań w zakresie symultanicznego określenia rozmiaru uszkodzeń urządzeń wykonawczych i czujników pomiarowych. Kolejnym etapem badawczym jest ich odpowiednia kompensacja, która wymaga wiedzy o aktualnych możliwościach systemu w kontekście sterowania. Zadanie to niesie ze sobą szereg nietrywialnych problemów badawczych, które nie zostały dotąd rozwiązane. W projekcie, do ich rozwiązania proponuje się zastosowanie zaawansowanych technik analitycznych. Ważnym elementem projektu jest użycie wiedzy o aktualnym stanie diagnostycznym podsystemów do szacowania długości życia ich urządzeń wykonawczych. Zadanie to realizuje się zazwyczaj z zastosowaniem dedykowanych urządzeń pomiarowych, które znacząco zwiększają koszty eksploatacji złożonych systemów. Eliminacja tych urządzeń wpłynie na zwiększenie dostępności technik szacowania i kontrolowania życie urządzeń wykonawczych. Rezultaty tych badań zostaną zastosowane w celu opracowania programu harmonogramowania pracy złożonego systemu umożliwiającego wydłużenie życia urządzeń wykonawczych podsystemów.
Miło nam poinformować, że w dniu 24 kwietnia 2018r. na podstawie uchwały Rady Wydziału Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej, Pan dr inż. Remigiusz Wiśniewski uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych, w dyscyplinie informatyka. Tytuł został nadany na podstawie jednogłośnej, pozytywnej opinii komisji habilitacyjnej powołanej przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów. Komisja oceniła dorobek naukowy, popularyzatorski i organizacyjny habilitanta, a w szczególności monotematyczny cykl publikacji pod tytułem: „Projektowanie, analiza oraz dekompozycja współbieżnych systemów sterujących implementowanych w układach programowalnych FPGA”. Publikacje wchodzące w skład cyklu koncentrują się wokół zagadnień związanych z aspektami projektowania oraz efektywnej analizy systemów współbieżnych, zwłaszcza pod kątem ich późniejszej częściowej rekonfiguracji w układach programowalnych FPGA.
Serdecznie gratulujemy!
Dziś w siedzibie Rektoratu Uniwersytetu Zielonogórskiego przy ul. Licealnej 9, została podpisana ramowa umowa o współpracy pomiędzy Uniwersytetem Zielonogórskim a Eneą Operator z siedzibą w Poznaniu. Ze strony Uniwersytetu Zielonogórskiego umowę podpisał rektor – prof. dr hab. Inż. Tadeusz Kuczyński, a ze strony Enei Operator - Wojciech Drożdż - wiceprezes Zarządu ds. Innowacji i Logistyki.
W oparciu o dotychczasową współpracę i wspólnie realizowane projekty naukowo-badawcze Uniwersytet będzie realizował prace analityczno-koncepcyjne i usługi doradcze w zakresie:
Uniwersytet Zielonogórski i Enea Operator są przekonani, że współpraca zaowocuje w przyszłości nowymi, efektywnymi rozwiązaniami dla branży energetycznej stworzonymi wspólnie przez naukowców i energetyków.
 |
 |
 |
||
| fot. K. Adamczewski |
Strona 1 z 4